-------------------- MANZARA GÜLÜSLÜ KIZ öpüşmekte güçlük çeken bir kızdı işte üstelik düşlerimden ödü kopardı ne zaman farlar geceyi çizse teni sakallarımda yanardı soruları rahatlatan bir yanıttı belki simdi evde olsak ne güzel yatıp uyumazdık derdi ev türkçesi ilişirdi sesinde dilime dolaıtikça sözcükleri acıyı andıran bir anı artık odamın şaşkınlığı bundan düştutan akşam saatlerine usul usul damlıyor zaman gökyüzünde tuhaf bir baş dönmesi Enver Ercan, 1995 (Geçtigi Her Seyi Öpüyor Zaman) -------------------------